kwiecisty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kwiecisty (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) pokryty licznymi kwiatami
(1.2) ozdobiony kolorowym wzorem kwiatowym
(1.3) o sposobie wypowiedzi: bogaty w ozdobniki, wyszukane formy wypowiedzi
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Tańska nie potrafi jednak oddać poetycko piękna przyrody, ogranicza się tylko do wyliczania wspaniałych lasów, kwiecistych łąk i urodzajnych pól[1].
(1.2) Po chwili zrzuciła kwiecistą sukienkę i pozostała tylko w czarnych majtkach[2].
(1.3) Tam oczywiście powstawały pisane tuszem na jedwabiu kwieciste sprawozdania, które relacjonowały o jeszcze jednym zwycięstwie nad barbarzyńcami[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kwiecisty ogród • kwiecista łąka • kwieciste girlandy
(1.2) kwiecisty perkal / wzór • kwiecista tkanina / sukienka / zasłona
(1.3) kwiecisty styl • kwiecista mowa / oracja / retoryka / frazeologia • kwieciste komplementy
synonimy:
(1.3) ozdobny, bombastyczny, napuszony, patetyczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kwiecistość ż, kwiaciarka ż, kwiaciarz mos, kwiat mrz, kwiecień mrz, kwietnik mrz/mzw
przym. kwiatowy, kwietny, kwietniowy
przysł. kwieciście, kwiecisto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Pisarze polskiego oświecenia, red. Barbara Gomulicka, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Piszczyk, Jerzy Stawiński, 1959-1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Upał i gorączka, Lucjan Wolanowski, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.