jeleniogórzanin
jeleniogórzanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌjɛlɛ̃ɲɔɡuˈʒãɲĩn], AS: [i ̯elẽńogužãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Jeleniej Góry[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Jeleniej Góry, urodzona w Jeleniej Górze
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jeleniogórzanin jeleniogórzanie dopełniacz jeleniogórzanina jeleniogórzan celownik jeleniogórzaninowi jeleniogórzanom biernik jeleniogórzanina jeleniogórzan narzędnik jeleniogórzaninem jeleniogórzanami miejscownik jeleniogórzaninie jeleniogórzanach wołacz jeleniogórzaninie jeleniogórzanie depr. M. i W. lm: (te) jeleniogórzany[2]
- przykłady:
- (1.1) Jak co roku jeleniogórzanie zebrali się na Placu Ratuszowym, by pożegnać stary rok, tym razem pożegnali również województwo[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany jeleniogórzanin • szanowni / drodzy jeleniogórzanie!
- (1.2) rodowity jeleniogórzanin • jeleniogórzanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Jelenia Góra ż
- forma żeńska jeleniogórzanka ż
- przym. jeleniogórski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „jeleniogórzanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „jeleniogórzanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Gazeta Wrocławska, nr 4.01, Wrocław, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
