rodowity
rodowity (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rodowity rodowita rodowite rodowici rodowite dopełniacz rodowitego rodowitej rodowitego rodowitych celownik rodowitemu rodowitej rodowitemu rodowitym biernik rodowitego rodowity rodowitą rodowite rodowitych rodowite narzędnik rodowitym rodowitą rodowitym rodowitymi miejscownik rodowitym rodowitej rodowitym rodowitych wołacz rodowity rodowita rodowite rodowici rodowite
- przykłady:
- (1.1) Mama ukończyła pensję w Cambridge, mówiła więc po angielsku jak rodowita Brytyjka, podobnie po francusku i niemiecku[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rodowity Polak / Anglik • rodowity bydgoszczanin / poznaniak / warszawiak / krakowianin
- synonimy:
- (1.1) rdzenny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) native
- esperanto: (1.1) denaska
- łaciński: (1.1) indiges
- niemiecki: (1.1) gebürtig
- portugalski: (1.1) nativo
- rosyjski: (1.1) коренной
- szwedzki: (1.1) infödd
- źródła:
- ↑
Hasło „rodowity” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
