ewangelik

ewangelik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. wyznawca ewangelicyzmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ewangelik	ewangelicy
dopełniacz	ewangelika	ewangelików
celownik	ewangelikowi	ewangelikom
biernik	ewangelika	ewangelików
narzędnik	ewangelikiem	ewangelikami
miejscownik	ewangeliku	ewangelikach
wołacz	ewangeliku	ewangelicy
depr. M. i W. lm: (te) ewangeliki

przykłady:

(1.1) Dopiero pokój westfalski dał szansę ewangelikom na posiadanie własnych świątyń.

(1.1) Wierni Kościołów ewangelickich, zwani ewangelikami, wyznają tzw. pięć zasad protestantyzmu sformułowanych w XVI wieku podczas reformacji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) premier ewangelik • niemieccy / polscy / cieszyńscy ewangelicy • być / zostać ewangelikiem

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) wanielik

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) protestant

hiponimy:

(1.1) ewangelizator, hugenot, kalwinista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ewangelicyzm mrz, ewangelia ż, ewangelista mos, ewangelistarz mrz, ewangelizacja ż, ewangelizator mos, ewangelizatorka ż, ewangelizowanie n, zewangelizowanie n, ewangeliarz mrz

forma żeńska ewangeliczka ż

czas. ewangelizować ndk.

przym. ewangelicki, ewangelizacyjny, ewangelijny, ewangeliczny

przysł. ewangelicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. evangelicus → ewangeliczny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) evangelic, evangelical
• białoruski: (1.1) евангеліст m
• bułgarski: (1.1) евангелист m
• czeski: (1.1) evangelík m
• fiński: (1.1) evankelinen
• francuski: (1.1) évangélique m
• hiszpański: (1.1) evangélico m, protestante m, evangelista m
• japoński: (1.1) 信徒
• kaszubski: (1.1) lëter m
• kataloński: (1.1) evangèlic m
• słowacki: (1.1) evanjelik m
• ukraiński: (1.1) євангеліст m
• węgierski: (1.1) evangélikus
• włoski: (1.1) evangelico m

źródła: