ewangelistarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ewangelistarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. bibliot. księga liturgiczna zawierająca tylko perykopy ewangeliczne przeznaczone do odczytania podczas mszy; zob. też ewangeliarz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Polsce ewangelistarz najczęściej nazywany jest też ewangeliarzem.
(1.1) Ozdobne karty ze średniowiecznego ewangelistarza próbowano wywieźć z kraju.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) księga
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ewangelik mos, ewangelicyzm mrz, ewangelia ż, ewangeliarz m, ewangelista m, ewangelizator m, ewangelizatorka ż, ewangelizowanie n, ewangelizacja ż, zewangelizowanie n
czas. ewangelizować ndk., zewangelizować dk.
przym. ewangelicki, ewangelizacyjny, ewangeliczny
przysł. ewangelizacyjnie, ewangelicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) p.łac. evangelistarium
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: