Przejdź do zawartości

dyl

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: dýl
wymowa:
IPA[dɨl], AS[dyl]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. okorowany pień drzewa służący jako element konstrukcyjny
(1.2) bud. podłużny prostokątny kawałek materiału, zwłaszcza drewna, wzmacniający konstrukcję budowli
(1.3) daw. uczn. stud. gw. (Lublin) ocena niedostateczna[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Wkrótce znalazł się na moście. Ostrożnie kroczył po deskach i dylach uginających się pod stopami[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dylować ndk., wydylować dk.
przym. dylowy
związki frazeologiczne:
dać dyla
etymologia:
st.pol. del < swn. dil[3], dille < swn. dilo[4] < pragerm. *þiljǭ
por. ang. thill, niem. Diele, szw. tilja, wilam. dyjł
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Bystroń, Języki drugorzędne, „Poradnik Językowy” nr 7/1911, s. 103.
  2. Leon Kruczkowski, Kordian i cham.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dyl” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dilo” w: Gerhard Köbler, Wörterbuch des althochdeutschen Sprachschatzes, Ferdinand Schöningh, Paderborn, Monachium, Wiedeń, Zurych 1993, ISBN 3-506-74661-8.