dil

dil (język azerski)

dil (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) język, mowa

(1.2) anat. język

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

praturk. *dɨl / *dil

uwagi:

źródła:

dil (język turecki)

dil (1.2)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. język

(1.2) anat. język

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dil	diller
dopełniacz	dilin	dillerin
celownik	dile	dillere
biernik	dili	dilleri
miejscownik	dilde	dillerde
ablatyw	dilden	dillerden
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp dilim dillerim 2. os. lp dilin dillerin 3. os. lp dili dilleri 1. os. lm dilimiz dillerimiz 2. os. lm diliniz dilleriniz 3. os. lm dili dilleri

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dili açılmak → otworzyć buzię, zacząć mówić

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dilci

związki frazeologiczne:

etymologia:

praturk. *dɨl / *dil

uwagi:

źródła:

dil (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. język

(1.2) anat. język

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ene dili → język ojczysty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. dilden

związki frazeologiczne:

etymologia:

praturk. *dɨl / *dil

uwagi:

źródła: