Przejdź do zawartości

cichnąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cichnąć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. ścichnąć)

(1.1) stawać się stopniowo coraz cichszym lub słabiej słyszalnym
(1.2) przestawać rozmawiać, wydawać dźwięki lub czynić gwar
(1.3) uspokajać się lub stawać się mniej intensywnym (np. o żywiołach)
(1.4) przen. przestawać być obiektem zainteresowania społeczeństwa
odmiana:
(1.1-4)[1] koniugacja Vc
przykłady:
(1.1) Łagodny, pomyślny wiatr cichł powoli, wreszcie żagle obwisły jak bezsilne ręce strudzonego robotnika[2].
(1.2) Obaj dziwnie cichli na dźwięk słowa "Inkwizycja"[3].
(1.3) Mijały godziny. Cichła burza. Kilku żeglarzy wychyliło się spod pokładu i usiłowało przebić wzrokiem ciemności[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) muzyka cichnie • odgłosy cichną
(1.3) morze / wiatr / burza cichnie
(1.4) sprawa / temat cichnie
synonimy:
(1.1) uciszać się, ściszać się, przycichać, ścichać, ucichać, głuchnąć
(1.2) milknąć, niemieć
(1.4) przycichać
antonimy:
(1.1) głośnieć
(1.2) rozgadywać się
hiperonimy:
(1.2) przestawać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cisza ż, cichość ż
czas. przyciszyć dk., przycichać ndk., wyciszyć dk., wyciszać ndk., uciszać ndk., uciszyć dk.
przym. cichy, zaciszny
przysł. cicho, cichaczem, cichcem, zacisznie
wykrz. cicho, cisza
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cichy + -nąć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: milczeć
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cichnąć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Halina Rudnicka, Uczniowie Spartakusa, 1951, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Gracjan Bojar-Fijałkowski, O zbójcach z Góry Chełmskiej i inne legendy o Koszalinie, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.