żeglarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żeglarz (język polski)[edytuj]

żeglarz (1.1)
żeglarz (2.1)
żeglarz (2.2)
wymowa:
IPA[ˈʒɛɡlaʃ], ASeglaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek trudniący się żeglarstwem, uprawiający żeglarstwo dla celów rekreacyjnych lub sportowych

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zool. zob. żeglarz portugalski
(2.2) ent. zob. paź żeglarz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój syn został żeglarzem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) marynarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żeglarstwo n, żegluga ż, żaglówka ż, żeglarka ż, żagiel m, żeglowność ż, żaglowiec m, żagielek mrz, żeglowanie n
czas. żeglować, pożeglować, przyżeglować
przym. żeglarski, żeglugowy, żeglowny, żaglowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: