żeglarz
Wygląd
żeglarz (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek trudniący się żeglarstwem, uprawiający żeglarstwo dla celów rekreacyjnych lub sportowych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) zool. zob. żeglarz portugalski
- (2.2) ent. zob. paź żeglarz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żeglarz żeglarze dopełniacz żeglarza żeglarzy celownik żeglarzowi żeglarzom biernik żeglarza żeglarzy narzędnik żeglarzem żeglarzami miejscownik żeglarzu żeglarzach wołacz żeglarzu żeglarze
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) marynarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żeglarstwo n, żegluga ż, żaglówka ż, żeglarka ż, żagiel m, żeglowność ż, żaglowiec m, żagielek mrz, żeglowanie n
- czas. żeglować, pożeglować, przyżeglować
- przym. żeglarski, żeglugowy, żeglowny, żaglowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sailor, yachtsman
- bułgarski: (1.1) ветроходец m
- chorwacki: (1.1) jedriličar m, moreplovac m, pomorac m
- duński: (1.1) sejler w, søfarer w
- esperanto: (1.1) ŝipisto
- estoński: (1.1) purjetaja, meresõitja
- fiński: (1.1) purjehtija, merimies, merenkulkija
- francuski: (1.1) navigateur m, marin m
- haitański: (1.1) maren
- hiszpański: (1.1) navegante m
- interlingua: (1.1) nauta
- islandzki: (1.1) sjómaður
- kaszubski: (1.1) żeglôrz m
- litewski: (1.1) buriuotojas m, jachtininkas m, jūrininkas m
- łaciński: (1.1) nauta m
- łotewski: (1.1) jahtas īpašnieks m, jūrnieks m, jūrasbraucējs m
- niemiecki: (1.1) Segler m
- nowogrecki: (1.1) ιστιοπλόος m, ναύτης m
- rosyjski: (1.1) парусник m, яхтсмен m
- shelta: (1.1) skaihan
- starogrecki: (1.1) ναύτης m
- suahili: (1.1) baharia
- szwedzki: (1.1) seglare w, sjöfarare w
- turecki: (1.1) denizci, yatçı
- ukraiński: (1.1) мореплавець m, моряк m
- węgierski: (1.1) hajós
- wietnamski: (1.1) người chơi môn du thuyền, thuỷ thủ
- włoski: (1.1) navigatore m; (2.1) caravella ż; (2.2) podalirio m
- źródła: