chwat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chwat (język polski)[edytuj]

chwat (2.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. krzepki mężczyzna, morus[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. boleń pospolity[2]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) łow. rodzaj półokrągłego wnyka
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Gdy ci uda się taka sztuka, toś jest chwat![3]
(2.1) Brały tak sobie, złapaliśmy dwa średnie chwaty.
(3.1) Złapali go leśnicy, jak wjeżdżał z chwatami w torbie do lasu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bohater, chojrak, gieroj, junak, kozak, mołojec, śmiałek, zuch; gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) pierón, pieróńszczok
(2.1) boleń pospolity, boleń, rap, rapa
antonimy:
(1.1) bojaźliwiec, cykor, strachajło, tchórz, panikarz, trusia, asekurant, ostrożniak, kapitulant, zajęcze serce, człowiek małego ducha; wulg. trzęsidupa
hiperonimy:
(2.1) ryba
(3.1) wnyk
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. chwacki, chwatki
przysł. chwatko, chwacko
rzecz. chwackość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: boleń pospolity
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chwat” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chwat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Eugeniusz Bodo, Ach te baby