leśnik

leśnik (język polski)

leśnik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈlɛɕɲik], AS: [leśńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik lub urzędnik zajmujący się zagospodarowaniem lasu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	leśnik	leśnicy
dopełniacz	leśnika	leśników
celownik	leśnikowi	leśnikom
biernik	leśnika	leśników
narzędnik	leśnikiem	leśnikami
miejscownik	leśniku	leśnikach
wołacz	leśniku	leśnicy

przykłady:

(1.1) Zostałem leśnikiem, ponieważ pochodzę z rodziny o leśniczych tradycjach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / zostać leśnikiem • pracować jako leśnik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) nadleśniczy, leśniczy, gajowy, trocinkarz, strażnik leśny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. las m, leśnictwo n, nadleśnictwo n, leśniczy m, leśniczyna ż, leśniczówka ż, leśny m, Leśnik m, Leśniki nmos, Polesie n

forma żeńska leśniczka ż

przym. leśny, leśniczy, lesisty

przysł. leśno, lesiście

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. las + -ik

uwagi:

(1.1) zob. też leśnik w Wikipedii

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) forestman
• białoruski: (1.1) ляснік m
• czeski: (1.1) lesník m
• hiszpański: (1.1) silvicultor m, guardabosque m
• karpatorusiński: (1.1) лїсник m
• łotewski: (1.1) mežsargs m
• nowogrecki: (1.1) δασοκόμος m, δασοφύλακας m
• rosyjski: (1.1) лесник m
• ukraiński: (1.1) лісник m
• węgierski: (1.1) erdész
• włoski: (1.1) selvicoltore m, pot. guardia forestale ż

źródła: