bronić
Wygląd
(Przekierowano z bronić się)
bronić (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) odpierać atak
- (1.2) stawać w obronie kogoś lub czegoś; wstawiać się za kimś; czymś, być czyimś obrońcą
czasownik zwrotny niedokonany bronić się
- odmiana:
- koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik bronić czas teraźniejszy bronię bronisz broni bronimy bronicie bronią czas przeszły m broniłem broniłeś bronił broniliśmy broniliście bronili ż broniłam broniłaś broniła broniłyśmy broniłyście broniły n broniłom broniłoś broniło tryb rozkazujący niech bronię broń niech broni brońmy brońcie niech bronią pozostałe formy czas przyszły m będę bronił,
będę bronićbędziesz bronił,
będziesz bronićbędzie bronił,
będzie bronićbędziemy bronili,
będziemy bronićbędziecie bronili,
będziecie bronićbędą bronili,
będą bronićż będę broniła,
będę bronićbędziesz broniła,
będziesz bronićbędzie broniła,
będzie bronićbędziemy broniły,
będziemy bronićbędziecie broniły,
będziecie bronićbędą broniły,
będą bronićn będę broniło,
będę bronićbędziesz broniło,
będziesz bronićbędzie broniło,
będzie bronićczas zaprzeszły m broniłem był broniłeś był bronił był broniliśmy byli broniliście byli bronili byli ż broniłam była broniłaś była broniła była broniłyśmy były broniłyście były broniły były n broniłom było broniłoś było broniło było forma bezosobowa czasu przeszłego broniono tryb przypuszczający m broniłbym,
byłbym broniłbroniłbyś,
byłbyś broniłbroniłby,
byłby broniłbronilibyśmy,
bylibyśmy bronilibronilibyście,
bylibyście bronilibroniliby,
byliby broniliż broniłabym,
byłabym broniłabroniłabyś,
byłabyś broniłabroniłaby,
byłaby broniłabroniłybyśmy,
byłybyśmy broniłybroniłybyście,
byłybyście broniłybroniłyby,
byłyby broniłyn broniłobym,
byłobym broniłobroniłobyś,
byłobyś broniłobroniłoby,
byłoby broniłoimiesłów przymiotnikowy czynny m broniący, niebroniący ż broniąca, niebroniąca broniące, niebroniące n broniące, niebroniące imiesłów przymiotnikowy bierny m broniony, niebroniony bronieni, niebronieni ż broniona, niebroniona bronione, niebronione n bronione, niebronione imiesłów przysłówkowy współczesny broniąc, nie broniąc rzeczownik odczasownikowy bronienie, niebronienie
- przykłady:
- (1.1) Zginął jak przystało na żołnierza, broniąc z orężem w dłoni stolicy Niemiec – Berlina[1].
- (1.2) Górski replikował, bronił swej słuszności sprawnie i mądrze, ale zarazem atakował, obrażał i poniżał osobę przeciwnika[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) atakować
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) mbroj; (2.1) mbrohem
- angielski: (1.1) defend
- arabski: (1.1) ناصر, دافع
- białoruski: (1.1) абараняць; (1.2) абараняць; (2.1) абараняцца
- chorwacki: (1.1) braniti; (1.2) braniti; (2.1) braniti (se)
- duński: (1.1) forsvare; (1.2) forsvare; (2.1) forsvare sig
- esperanto: (1.1) defendi
- fiński: (1.1) puolustaa; (1.2) puolustaa
- francuski: (1.2) défendre, protéger
- hiszpański: (1.1) defender; (1.2) defender, proteger
- jidysz: (1.2) פֿאַרהיטן (farhitn); (2.1) ווערן זיך (wern zich)
- kazachski: (1.1) қорғау; (1.2) қорғау
- niemiecki: (1.1) verteidigen; (1.2) beschützen
- norweski (bokmål): (1.1) forsvare
- norweski (nynorsk): (1.1) forsvare, forsvara
- ormiański: (1.1) պաշտպանել
- połabski: (1.1) broń ai̯băroi̯
- rosyjski: (1.1) защищать; (1.2) защищать; (2.1) защищаться
- suahili: (1.1) kinga
- szwedzki: (1.1) försvara, värja; (1.2) försvara, värna; (2.1) försvara sig, värja sig
- walijski: diogelu, amddiffyn
- wilamowski: wieta
- włoski: (1.1) difendere; (1.2) prendere le difese, proteggere; (2.1) difendersi
- źródła:
- ↑ Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jerzy Ziomek, Renesans, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.