Przejdź do zawartości

bronić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z bronić się)
Podobna pisownia Podobna pisownia: brónic
bramkarz broni (1.1) bramki
wymowa:
IPA[ˈbrɔ̃ɲit͡ɕ], AS[brõńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) odpierać atak
(1.2) stawać w obronie kogoś lub czegoś; wstawiać się za kimś; czymś, być czyimś obrońcą

czasownik zwrotny niedokonany bronić się

(2.1) chronić siebie przed atakiem, odpierać atak na siebie
odmiana:
koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Zginął jak przystało na żołnierza, broniąc z orężem w dłoni stolicy NiemiecBerlina[1].
(1.2) Górski replikował, bronił swej słuszności sprawnie i mądrze, ale zarazem atakował, obrażał i poniżał osobę przeciwnika[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bronić kraju
(1.2) bronić racji • bronić interesów
synonimy:
antonimy:
(1.2) atakować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrona ż, obrońca m, obrończyni ż, bronienie n
przym. obronny, obrończy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jerzy Ziomek, Renesans, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.