barbarzyńca
Wygląd
barbarzyńca (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌbarbaˈʒɨ̃j̃nt͡sa], AS: [barbažỹĩ ̯nca], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. staroż. człowiek, który nie należy do kręgu kultury grecko-rzymskiej; zob. też barbarzyńca w Wikipedii
- (1.2) ktoś niecywilizowany, prymitywny
- (1.3) pot. określenie używane względem obcych, nieznanych ludzi i kultur
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik barbarzyńca barbarzyńcy dopełniacz barbarzyńcy barbarzyńców celownik barbarzyńcy barbarzyńcom biernik barbarzyńcę barbarzyńców narzędnik barbarzyńcą barbarzyńcami miejscownik barbarzyńcy barbarzyńcach wołacz barbarzyńco barbarzyńcy
- przykłady:
- (1.1) (…) słuszną jest rzeczą, by Hellenowie nad barbarzyńcami panowali, jako że barbarzyńca i niewolnik to z natury jedno i to samo[1].
- (1.3) Mijając ulicę Descartes • Schodziłem ku Sekwanie, młody barbarzyńca w podróży • Onieśmielony przybyciem do stolicy świata[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) Berber, cudzoziemiec, ignorant, dzikus, daw. barbarzyniec
- (1.2) okrutnik, prymityw
- (1.3) cudzoziemiec, dzikus, ignorant
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. barbarzyństwo n, barbarzyńskość ż, barbaryzm mrz, Barbara ż, Berber mos
- forma żeńska barbarzynka ż
- przym. barbarzyński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. barbarus – oznaczenie każdego obcokrajowca stosowane przez starożytnych Rzymian < gr. βαρβάρους (bárbaros) → nie mówiący po grecku[3]
- (1.2) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) barbarian; (1.2) barbarian
- białoruski: (1.1) варвар m (varvar); (1.2) варвар m (varvar)
- bułgarski: (1.1) варварин m (varvarin)
- czeski: (1.1) barbar m
- duński: (1.1) barbar w; (1.2) barbar w
- esperanto: (1.1) barbaro
- francuski: (1.2) barbare m
- hiszpański: (1.1) bárbaro m; (1.2) bárbaro m
- kataloński: (1.1) bàrbar m; (1.2) bàrbar m
- łaciński: (1.1) barbarus m; (1.2) barbarus m
- portugalski: (1.1) bárbaro m; (1.2) bárbaro m
- rosyjski: (1.1) варвар m (varvar); (1.2) варвар m (varvar)
- sanskryt: (1.2) यवन m (yavana)
- słoweński: (1.1) barbar m
- starogrecki: (1.1) βάρβαρος m (bárbaros)
- szwedzki: (1.1) barbar w
- ukraiński: (1.1) варвар m (varvar); (1.2) варвар m (varvar)
- włoski: (1.1) barbaro m; (1.2) barbaro m
- źródła:
- ↑ Arystoteles, Polityka, księga pierwsza: Definicja państwa. Człowiek jest z natury stworzony do życia w państwie, tłum. Ludwik Piotrowicz.
- ↑ Czesław Miłosz, Rue Descartes.
- ↑ Mirosław Korolko, Słownik kultury śródziemnomorskiej w Polsce: idee, pojęcia, miejsca z wypisami literackimi, 2004.