słuszny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

słuszny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈswuʃnɨ], AS[su̯ušny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest odpowiedni, spełnia określone warunki
(1.2) sensowny, trafny
(1.3) godziwy, duży, uczciwy
(1.4) zgodny z prawem, uzasadniony
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Podstawą buddyzmu jest ośmioraka ścieżka: słuszny pogląd, słuszne myślenie, słuszne słowo, słuszny czyn, słuszny żywot, słuszne dążenie, słuszne skupienie, słuszna medytacja.
(1.2) Całkiem słuszny argument.
(1.3) Dostał słuszne wynagrodzenie.
(1.4) Słuszne prośby zawsze będą przyjęte.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) właściwy
antonimy:
niesłuszny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słuszność ż
przysł. słusznie
wykrz. słusznie
związki frazeologiczne:
jedynie słusznynie żal cierpieć, kiedy od kogo słusznego
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: