Przejdź do zawartości

autodafe

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: auto-da-feAutodaféautodafé

autodafe (język polski)

[edytuj]
autodafe (1.1)
wymowa:
IPA[ˌawtɔdaˈfɛ], AS[au̯todafe], zjawiska fonetyczne: u → ł akc. na ost.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. wprowadzone przez inkwizycję publiczne wyznanie lub zaparcie się wiary przez oskarżonego o herezję[1]; zob. też auto-da-fé w Wikipedii
(1.2) hist. publiczne wykonanie kary śmierci za herezję, najczęściej przez spalenie na stosie
(1.3) hist. palenie ksiąg uznanych za heretyckie[2]
(1.4) przen. publiczne napiętnowanie kogoś; też: publiczne pokajanie się lub wyznanie czegoś[1]
(1.5) książk. przen. samobójstwo poprzez spalenie się żywcem
odmiana:
(1.1-5) nieodm.,
przykłady:
(1.2) Więzienie, skazanie na galery, utrata mienia - kary te stosowano nagminnie wobec wszystkich klientów inkwizycji, z wyjątkiem czarownic: te czekało zawsze autodafe, czyli spalenie żywcem[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.5) samospalenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
port. auto da féakt wiary[4]
uwagi:
innym poprawnym wariantem zapisu wyrazu jest forma oryginalna: auto da fé[5]
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samospalenie
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „autodafe” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Fakt, nr 01.05, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „autodafe” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „auto da fé” w: Poradnia językowa PWN.
wymowa:
Dania: [ɑwtodaˈfeˀ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) hist. autodafe
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
port.
uwagi:
źródła:

autodafe (interlingua)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. autodafe
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: