herezja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

herezja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[xɛˈrɛzʲja], AS[χerezʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej[1]; zob. też herezja w Wikipedii
(1.2) przen. kontrowersyjny pogląd, odstępstwo od powszechnie przyjętych poglądów
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Giordano Bruno został oskarżony o herezję i spalony na stosie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) głosić herezje • uznać coś za herezję
(1.2) głosić / wygadywać / wypisywać herezje
synonimy:
(1.1) heterodoksja; książk. nieprawowierność; przest. kacerstwo
(1.2) obrazoburstwo
antonimy:
(1.1) prawowierność, ortodoksja, fundamentalizm
(1.2) prawomyślność
hiperonimy:
(1.1-2) odstępstwo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. heretyk mos, heretyczka ż, herezjarcha mos, herezjologia ż
przym. heretycki
przysł. heretycko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Häresie < łac. haeresis < gr. αἵρεσις
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „herezja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „herezja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.