Tykicz

Tykicz (język polski)

Tykicz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. krótka rzeka w centralnej części Ukrainy, na Wyżynie Naddnieprzańskiej. powstaje z połączenia rzek Tykicza Górnego i Tykicza Gniłego; po zlaniu się z rzeką Wełyka Wyś tworzy Siniuchę; zob. też Tykicz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tykicz	Tykicze
dopełniacz	Tykicza	Tykiczów / Tykiczy
celownik	Tykiczowi	Tykiczom
biernik	Tykicz	Tykicze
narzędnik	Tykiczem	Tykiczami
miejscownik	Tykiczu	Tykiczach
wołacz	Tykiczu	Tykicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tykicza • nad Tykiczem • Tykicz wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tykicza • pływać / płynąć Tykiczem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Dawniej część Tykicza Gniłego

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Tikytsch
• ukraiński: (1.1) Тікич

źródła: