Tanach

Tanach (język polski)

pierwsza część Tanachu (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. żyd. biblia hebrajska składająca się z 24 ksiąg, święta księga judaizmu; zob. też Tanach w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tanach	Tanachy
dopełniacz	Tanachu	Tanachów
celownik	Tanachowi	Tanachom
biernik	Tanach	Tanachy
narzędnik	Tanachem	Tanachami
miejscownik	Tanachu	Tanachach
wołacz	Tanachu	Tanachy

przykłady:

(1.1) Był to bardzo wartościowy młodzieniec. Istne cacko. Biegły w nauce, doskonały znawca Tanachu. Prawdziwy brylant.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Stary Testament

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) Tora, Newiim, Ketuwim

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

hebr. תנ״ך (tanach), skrót od hebr. תורה + נביאים + כתובים (tora + newi’im + ktuwim) → Tora + księgi prorockie + pisma

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tanakh
• hebrajski: (1.1) תנ״ך (tanach)
• jidysz: (1.1) תּנך / תּנ״ך m (tenach / tanach)
• niemiecki: (1.1) Tanach m
• nowogrecki: (1.1) Τανάκ n

źródła: