Kup

Kup (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dobrzeń Wielki; zob. też Kup w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kup	Kupy
dopełniacz	Kupa	Kupów
celownik	Kupowi	Kupom
biernik	Kup	Kupy
narzędnik	Kupem	Kupami
miejscownik	Kupie	Kupach
wołacz	Kupie	Kupy

przykłady:

(1.1) Czerwonoarmiści wymordowali w Kupie pensjonariuszy domu starców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kupie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kupa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kupa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kupa • mieszkaniec / mieszkanka Kupa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kupie • pochodzić z Kupa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kupa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kupianin mos, kupianka ż

przym. kupski

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.pol. kupa, st.pol. kopa

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Kupp

źródła: