Kom

Kom (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Iranie, w ostanie Kom; zob. też Kom (miasto) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kom	Komy
dopełniacz	Komu	Komów
celownik	Komowi	Komom
biernik	Kom	Komy
narzędnik	Komem	Komami
miejscownik	Komie	Komach
wołacz	Komie	Komy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Komie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Komu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Komu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Komu • mieszkaniec / mieszkanka Komu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Komie • pochodzić z Komu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Komu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Qom
• białoruski: (1.1) Кум
• czeski: (1.1) Qom
• francuski: (1.1) Qom
• hiszpański: (1.1) Qom
• kataloński: (1.1) Qom
• litewski: (1.1) Kumas
• niemiecki: (1.1) Ghom
• rosyjski: (1.1) Кум
• ukraiński: (1.1) Кум
• włoski: (1.1) Qom

źródła: