Gdow
Gdow (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, położone nad jeziorem Pejpus, na północ od Pskowa[1][2][3]; zob. też Gdow w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Gdow Gdowy dopełniacz Gdowa Gdowów celownik Gdowowi
Gdowu przest.Gdowom biernik Gdow Gdowy narzędnik Gdowem Gdowami miejscownik Gdowie Gdowach wołacz Gdowie Gdowy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Gdowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Gdowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Gdowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Gdowa • mieszkaniec / mieszkanka Gdowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Gdowie • pochodzić z Gdowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Gdowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) przestarzała forma celownika „Gdowu” występuje wyłącznie po przyimku „ku”
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Gdov
- bułgarski: (1.1) Гдов m
- czeski: (1.1) Gdov m
- niemiecki: (1.1) Gdow
- rosyjski: (1.1) Гдов m
- ukraiński: (1.1) Гдов m
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 320.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Gdów” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.
- ↑ Hasło „Gdow” w: Edward Maliszewski i Bolesław Olszewicz, Podręczny słownik geograficzny ze szczególnem uwzględnieniem Polski, jej spraw i interesów, t. I, Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa 1925-1927, s. 571.
