Dobrotwór
Dobrotwór (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego, a dawniej miasteczko, na Ukrainie w rejonie kamioneckim obwodzie lwowskim[1][2][3]; zob. też Dobrotwór w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Dobrotwór Dobrotwory dopełniacz Dobrotworu / Dobrotwora Dobrotworów celownik Dobrotworowi Dobrotworom biernik Dobrotwór Dobrotwory narzędnik Dobrotworem Dobrotworami miejscownik Dobrotworze Dobrotworach wołacz Dobrotworze Dobrotwory
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Dobrotworze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Dobrotworu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Dobrotworu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Dobrotworu • mieszkaniec / mieszkanka Dobrotworu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Dobrotworze • pochodzić z Dobrotworu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Dobrotworu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) osiedle
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dobrotworski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Dobrotwir
- rosyjski: (1.1) Добротвор
- rumuński: (1.1) Dobrotvir
- ukraiński: (1.1) Добротвір
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 313.
- ↑ Hasło „Dobrotwór” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.
- ↑ Hasło „Dobrotwór” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa, 1900.
