Legnica

Legnica (język polski)

Legnica (1.1)

wymowa:

​, IPA: [lɛɟˈɲiʦ̑a], AS: [leǵńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w południowo-zachodniej Polsce; zob. też Legnica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Legnica
dopełniacz	Legnicy
celownik	Legnicy
biernik	Legnicę
narzędnik	Legnicą
miejscownik	Legnicy
wołacz	Legnico

przykłady:

(1.1) Pan Kozubal zgłosił właśnie awarię dwóch kabli w przedszkolu w Legnicy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Legnicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Legnicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Legnicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Legnicy • mieszkaniec / mieszkanka Legnicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Legnicy • pochodzić z Legnicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Legnicy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. legniczanin, legniczanka

przym. legnicki, podlegnicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też Legnica w Wikicytatach

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Lehnice
• koreański: (1.1) 레그니차
• niemiecki: (1.1) Liegnitz
• rosyjski: (1.1) Легница ż

źródła: