wiesbadeński
wiesbadeński (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wiesbadeński wiesbadeńska wiesbadeńskie wiesbadeńscy wiesbadeńskie dopełniacz wiesbadeńskiego wiesbadeńskiej wiesbadeńskiego wiesbadeńskich celownik wiesbadeńskiemu wiesbadeńskiej wiesbadeńskiemu wiesbadeńskim biernik wiesbadeńskiego wiesbadeński wiesbadeńską wiesbadeńskie wiesbadeńskich wiesbadeńskie narzędnik wiesbadeńskim wiesbadeńską wiesbadeńskim wiesbadeńskimi miejscownik wiesbadeńskim wiesbadeńskiej wiesbadeńskim wiesbadeńskich wołacz wiesbadeński wiesbadeńska wiesbadeńskie wiesbadeńscy wiesbadeńskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Za szczyt osiągnięć uważał lata wiesbadeńskie (listopad 1943 – marzec 1945), gdy „miał w garści 130 tysięcy ludzi z SS, policji, armii wewnętrznej i służb pomocniczych”[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Wiesbadener, wiesbadisch, wiesbadensch
- źródła:
- ↑ Kazimierz Moczarski, Rozmowy z katem, s. 147, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983.