tachać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tachać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. nieść z trudem coś ciężkiego lub niewygodnego
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mnie się już nieraz zdarzyło, że musiałem tachać skrzynki z warzywami na mój stragan[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dźwigać, targać, taskać, taszczyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dotachać dk., przytachać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdop. czes. tahati lub ukr. тяга́ти[2]; końcowo z prasł. *tęgati
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: taszczyć
źródła:
  1. Agata Szczepaniak-Kamińska, Tłok jak na plaży, „Gazeta Poznańska”, 2006-07-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tachać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.