targać

targać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. targnąć)

(1.1) gwałtownie pociągać

(1.2) fryzj. burzyć ułożenie

czasownik przechodni niedokonany (dk. potargać)

(2.1) nieść z wysiłkiem

(2.2) powodować splątanie się czegoś; burzyć porządek czegoś

(2.3) drzeć na strzępy

(2.4) powodować gwałtowne przeżycia, udrękę

(2.5) włók. dokonywać początkowej obróbki bawełny (mieszanie, oczyszczanie, rozluźnianie beli)

czasownik zwrotny niedokonany targać się (dk. targnąć się)

(3.1) gwałtownie pociągać siebie samego za coś

(3.2) gwałtownie pociągać jeden drugiego za coś

(3.3) pot. energicznie poruszać się

(3.4) dokonywać zamachu; występować przeciwko

(3.5) próbować wykonać coś trudnego

czasownik zwrotny niedokonany targać się (dk. potargać się)

(4.1) ulegać potarganiu

(4.2) wichrzyć sobie samemu włosy

(4.3) wichrzyć jeden drugiemu włosy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szarpać, tarmosić

(1.2) burzyć, czochrać, mierzwić, rozwichrzać, wichrzyć, zmierzwiać, zwichrzać

(2.1) dźwigać, taszczyć

(2.2) czochrać, mierzwić, wichrzyć, zmierzwiać, zwichrzać

(2.3) rozszarpywać, rwać

(2.4) dręczyć, miotać, szarpać, rozdzierać, rozszarpywać

(3.1) miotać się, szarpać się

(3.2) bić się, szarpać się

(3.5) odważać się

(4.1) burzyć się, wzburzać się

(4.2) mierzwić się

(4.3) mierzwić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. targanie n, starganie n, wytarganie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tug, tweak; (1.2) ruffle; (2.1) lug

źródła: