starolitewski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

starolitewski (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌstarɔlʲiˈtɛfsʲci], AS[starolʹitefsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Litwie; pochodzący, wywodzący się z dawnej Litwy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Gimnazjaliści litewscy, działający pod opieką prezydenta tamtejszego GKE Rimy Baczkiene, zaprezentowali także, nieco na wesoło, modę litewską i starolitewską[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (ADOM), Dziennik Polski, 11/02/2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.