serownik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

serownik (język polski)[edytuj]

serownik (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. rzad. ciasto deserowe z sera sernik[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ukroję trochę serownika od babci Danusi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sernik; daw. serowiec
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ciasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ser mrz, serek mrz, serniczek mrz, sernik mrz, serniczek mrz, serowiec mrz, serownia ż, serowatość ż
przym. sernikowy, serowy, serowaty, serwatkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. serowy + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sernik
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „serownik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.