rebeliant

rebeliant (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛˈbɛlʲjãnt], AS: [rebelʹi ̯ãnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uzbrojony bojownik buntujący się przeciwko istniejącej władzy; zob. też rebeliant w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rebeliant	rebelianci
dopełniacz	rebelianta	rebeliantów
celownik	rebeliantowi	rebeliantom
biernik	rebelianta	rebeliantów
narzędnik	rebeliantem	rebeliantami
miejscownik	rebeliancie	rebeliantach
wołacz	rebeliancie	rebelianci
depr. M. i W. lm: (te) rebelianty

przykłady:

(1.1) Większość rebeliantów w Syrii to najemnicy.

(1.1) Rebeliantami w Donbasie dowodzą oficerowie, skazani wcześniej za nadużycie władzy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) buntownik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rebelia ż

forma żeńska rebeliantka ż

przym. rebeliancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rebel
• arabski: (1.1) ثائر m
• czeski: (1.1) rebel m
• esperanto: (1.1) ribelulo
• francuski: (1.1) rebelle m ż
• hiszpański: (1.1) rebelde m/ż
• islandzki: (1.1) uppreisnarmaður
• kataloński: (1.1) rebel
• niemiecki: (1.1) Rebell m
• nowogrecki: (1.1) αντάρτης
• ormiański: (1.1) ապստամբ
• rosyjski: (1.1) мятежник m, бунтовщик m
• włoski: (1.1) ribelle m ż

źródła: