bojownik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bojownik (język polski)[edytuj]

bojownik (1.1)
bojownik (2.1)
bojowniki (2.2)
wymowa:
IPA[bɔ.ˈjɔ.vʲɲik], AS[bo.i ̯o.vʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś walczący w imię idei

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. Betta[1], popularna ryba akwariowa; zob. też betta w Wikipedii
(2.2) ornit. zob. batalion
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Al-Kaida rzuciła do walki w Iraku swą legię cudzoziemską złożoną z bojowników pochodzących z różnych krajów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) legendarny / nieugięty bojownik • arabski / czeczeński / iracki / irański / kurdyjski / palestyński / polski / żydowski bojownik • bojownik o sprawę narodową / o wolność i demokrację • bojownik ruchu oporu / Al-Kaidy / Hamasu / Hezbollahu, IRA, ŻOB-u • szkolić / aresztować / zwalczać / rozstrzeliwać bojowników
(2.1) bojownik pręgowanybojownik zwadliwy
synonimy:
(1.1) bojowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bojówkarz, buntownik, czetnik, demonstrant, fedain, kontrrewolucjonista, mściciel, mudżahedin, odwetowiec, partyzant, spiskowiec, tępiciel, wojownik[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bój m, bojowość ż, bojówka ż, bojówkarz m, bojówkarka ż, bojowiec m, bojówki nmos, bojowanie n
forma żeńska bojowniczka ż, bojownica ż
czas. bojować ndk.
przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy
przysł. bojowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bojować[3]
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
(2.2) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: batalion
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Betta” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 10/1952, s. 38.