pryncypialny

pryncypialny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɨ̃nʦ̑ɨˈpʲjalnɨ], AS: [prỹncypʹi ̯alny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. kierunkujący się pryncypiami, wyznawanymi zasadami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pryncypialny		pryncypialna	pryncypialne	pryncypialni	pryncypialne
dopełniacz	pryncypialnego		pryncypialnej	pryncypialnego	pryncypialnych
celownik	pryncypialnemu		pryncypialnej	pryncypialnemu	pryncypialnym
biernik	pryncypialnego	pryncypialny	pryncypialną	pryncypialne	pryncypialnych	pryncypialne
narzędnik	pryncypialnym		pryncypialną	pryncypialnym	pryncypialnymi
miejscownik	pryncypialnym		pryncypialnej	pryncypialnym	pryncypialnych
wołacz	pryncypialny		pryncypialna	pryncypialne	pryncypialni	pryncypialne

przykłady:

(1.1) Niezwykle mi się podobało, że był taki strasznie pryncypialny, a jednocześnie przesiąknięty poezją.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pryncypialny charakter • pryncypialne poglądy / zasady

synonimy:

(1.1) zasadniczy, rygorystyczny, surowy, bezkompromisowy, nonkonformistyczny

antonimy:

(1.1) konformistyczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pryncypialność ż, pryncypium n, pryncypał m

przysł. pryncypialnie

przym. pryncypalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. principalis, łac. principialis i łac. principatus od łac. princeps

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) прынцыповы
• rosyjski: (1.1) принципиальный
• ukraiński: (1.1) принциповий

źródła: