prokurować

prokurować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔkuˈrɔvaʨ̑], AS: [prokurovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. sprokurować)

(1.1) sporządzać coś (dokumenty, akta) w sposób nieuczciwy, dostosowując je do oczekiwanych rezultatów

(1.2) daw. przygotowywać, sporządzać coś

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		prokurować
czas teraźniejszy		prokuruję	prokurujesz	prokuruje	prokurujemy	prokurujecie	prokurują
czas przeszły	m	prokurowałem	prokurowałeś	prokurował	prokurowaliśmy	prokurowaliście	prokurowali
	ż	prokurowałam	prokurowałaś	prokurowała	prokurowałyśmy	prokurowałyście	prokurowały
	n	prokurowałom	prokurowałoś	prokurowało
tryb rozkazujący		niech prokuruję	prokuruj	niech prokuruje	prokurujmy	prokurujcie	niech prokurują
pozostałe formy czas przyszły m będę prokurował, będę prokurować będziesz prokurował, będziesz prokurować będzie prokurował, będzie prokurować będziemy prokurowali, będziemy prokurować będziecie prokurowali, będziecie prokurować będą prokurowali, będą prokurować ż będę prokurowała, będę prokurować będziesz prokurowała, będziesz prokurować będzie prokurowała, będzie prokurować będziemy prokurowały, będziemy prokurować będziecie prokurowały, będziecie prokurować będą prokurowały, będą prokurować n będę prokurowało, będę prokurować będziesz prokurowało, będziesz prokurować będzie prokurowało, będzie prokurować czas zaprzeszły m prokurowałem był prokurowałeś był prokurował był prokurowaliśmy byli prokurowaliście byli prokurowali byli ż prokurowałam była prokurowałaś była prokurowała była prokurowałyśmy były prokurowałyście były prokurowały były n prokurowałom było prokurowałoś było prokurowało było forma bezosobowa czasu przeszłego prokurowano tryb przypuszczający m prokurowałbym, byłbym prokurował prokurowałbyś, byłbyś prokurował prokurowałby, byłby prokurował prokurowalibyśmy, bylibyśmy prokurowali prokurowalibyście, bylibyście prokurowali prokurowaliby, byliby prokurowali ż prokurowałabym, byłabym prokurowała prokurowałabyś, byłabyś prokurowała prokurowałaby, byłaby prokurowała prokurowałybyśmy, byłybyśmy prokurowały prokurowałybyście, byłybyście prokurowały prokurowałyby, byłyby prokurowały n prokurowałobym, byłobym prokurowało prokurowałobyś, byłobyś prokurowało prokurowałoby, byłoby prokurowało imiesłów przymiotnikowy czynny m prokurujący, nieprokurujący ż prokurująca, nieprokurująca prokurujące, nieprokurujące n prokurujące, nieprokurujące imiesłów przymiotnikowy bierny m prokurowany, nieprokurowany prokurowani, nieprokurowani ż prokurowana, nieprokurowana prokurowane, nieprokurowane n prokurowane, nieprokurowane imiesłów przysłówkowy współczesny prokurując, nie prokurując rzeczownik odczasownikowy prokurowanie, nieprokurowanie

przykłady:

(1.1) Widziałem jak prokurujesz te niby cuda.

składnia:

kolokacje:

(1.1) prokurować dowody / akta

synonimy:

(1.1) preparować, fabrykować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prokurowanie n, sprokurowanie n, prokurator mos/ż

czas. sprokurować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) franc. procurer + pol. -ować < łac. prōcūrō

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: