procurer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

procurer (język angielski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nabywca
(1.2) dostarczyciel
(1.3) stręczyciel
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. procure
rzecz. procurement
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

procurer (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA: /pʁɔ.ky.ʁe/ ​?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) dostarczać, dostarczyć, zapewniać, zapewnić [1]
(1.2) powodować, spowodować, wywoływać, wywołać [1]
(1.3) przest. osiągać, osiągnąć [1]

se procurer, czasownik zwrotny

(2.1) wystarać się, załatwić sobie [1]
odmiana:
(1.1-3) procur|er, avoir procuré; koniugacja I
(2.1) se procur|er, s'être procuré; koniugacja I
przykłady:
składnia:
(1.1) procurer qqch à qqn → załatwić coś komuś
(1.2-3) procurer qqch/qqn
kolokacje:
synonimy:
(1.1) donner, fournir, pourvoir, assurer
(1.2) causer, occasionner
(2.1) acquérir, trouver
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. procureur m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. procurare
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 411.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=procurer&oldid=8152067”