paroksyton

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paroksyton (język polski)[edytuj]

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: pa•ro•k•sy•ton[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fonet. akcent na przedostatniej sylabie wyrazu; zob. też paroksyton w Wikipedii
(1.2) fonet. wyraz mający akcent na przedostatniej sylabie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) paroksytonon, akcent paroksytoniczny
(1.2) paroksytonon
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) akcent
(1.2) wyraz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paroksytonon mrz, paroksytoniczność ż, paroksytoneza ż, paroksytonizm mrz, paroksytonizowanie n
czas. paroksytonizować ndk.
przym. paroksytoniczny, paroksytonizowany, paroksytonizujący
przysł. paroksytonicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. παροξύτονος (paroxútonos) → mający akcent na przedostatniej sylabie < gr. παρά (pará) → obok + gr. ὀξύτονος (oxútonos) → przenikliwy, wysoki dźwięk < gr. ὀξῠ́ς (oxús) → ostry + gr. τόνος (tónos) → dźwięk
uwagi:
zobacz też: oksytonproparoksyton
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „paroksyton” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 847.