otwieracz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

otwieracz (język polski)[edytuj]

otwieracz (1.1) do konserw
otwieracz (1.1) do butelek
wymowa:
IPA[ɔtˈfʲjɛraʧ̑], AS[otfʹi ̯erač], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przyrząd służący do otwierania, np. konserw, butelek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) otwieracz do konserw / butelek / puszek / wina
synonimy:
(1.1) pot. klucz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. otwarcie n, otwieranie n, otworzenie n, otwór m, otwartość ż
czas. otwierać ndk., otworzyć dk.
przym. otwarty
przysł. otwarcie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.