neoplatoński

neoplatoński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɛɔplaˈtɔ̃j̃sʲci], AS: [neoplatõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) filoz. związany z neoplatonizmen lub neoplatonikami, dotyczący neoplatonizmu lub neoplatoników

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	neoplatoński		neoplatońska	neoplatońskie	neoplatońscy	neoplatońskie
dopełniacz	neoplatońskiego		neoplatońskiej	neoplatońskiego	neoplatońskich
celownik	neoplatońskiemu		neoplatońskiej	neoplatońskiemu	neoplatońskim
biernik	neoplatońskiego	neoplatoński	neoplatońską	neoplatońskie	neoplatońskich	neoplatońskie
narzędnik	neoplatońskim		neoplatońską	neoplatońskim	neoplatońskimi
miejscownik	neoplatońskim		neoplatońskiej	neoplatońskim	neoplatońskich
wołacz	neoplatoński		neoplatońska	neoplatońskie	neoplatońscy	neoplatońskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) okres / nurt / ruch / porządek / idealizm / mistycyzm / filozof neoplatoński • neoplatoński system filozoficzny / model świata / świat idei • koncepcja / filozofia / idea / tradycja / mistyka / epistemologia / szkoła neoplatońska

synonimy:

(1.1) nowoplatoński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. neoplatonizm m, neoplatonik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Neoplatonic, Neoplatonist, Neo-Platonic
• baskijski: (1.1) neoplatondar, neoplatoniko
• białoruski: (1.1) неаплатанічны
• bułgarski: (1.1) неоплатонически
• czeski: (1.1) novoplatónský
• francuski: (1.1) néo-platonicien, néoplatonicien
• hiszpański: (1.1) neoplatónico
• niemiecki: (1.1) neuplatonisch
• nowogrecki: (1.1) νεοπλατωνικός
• rosyjski: (1.1) неоплатонический
• słowacki: (1.1) novoplatónsky
• ukraiński: (1.1) неоплатонічний
• włoski: (1.1) neoplatonico

źródła: