mistyka

mistyka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲistɨka], AS: [mʹistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. na 3 syl.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) duchowość opierająca się na mistycyzmie

(1.2) zob. mistycyzm

(1.3) atmosfera, nastrój tajemniczości

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: zob. mistyk

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	mistyka
dopełniacz	mistyki
celownik	mistyce
biernik	mistykę
narzędnik	mistyką
miejscownik	mistyce
wołacz	mistyko

(2.1) zob. mistyk

przykłady:

(1.1) Mistyka żydowska przejęła pewne bardzo ważne wątki filozofii greckiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dalekowschodnia / perska / żydowska mistyka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mistyk m, mistyczka ż, mistycyzm m, mistyczność ż

przym. mistyczny

przysł. mistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mystique
• białoruski: (1.2) містыка ż; (1.3) містыка ż
• francuski: (1.1) mystique ż
• hebrajski: (1.1) מסטיקה ż
• japoński: (1.1) 神秘主義(しんぴしゅぎ)
• niemiecki: (1.1) Mystik ż
• rosyjski: (1.1) мистика ż
• szwedzki: (1.1) mystik w
• ukraiński: (1.1) містика ż

źródła: