korpulencja

korpulencja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔrpuˈlɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [korpulẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzad. poważna nadwaga będąca wynikiem nadmiernego nagromadzenia tłuszczu w organizmie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korpulencja	korpulencje
dopełniacz	korpulencji	korpulencji / przest. korpulencyj
celownik	korpulencji	korpulencjom
biernik	korpulencję	korpulencje
narzędnik	korpulencją	korpulencjami
miejscownik	korpulencji	korpulencjach
wołacz	korpulencjo	korpulencje

przykłady:

(1.1) Korpulencja nie przeszkadzała jej w aktywnym krzątaniu się po kuchni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zasobny w korpulencję

synonimy:

(1.1) otyłość, tusza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korpulentność ż

przym. korpulentny

przysł. korpulentnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. corpulentia

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: otyłość

• białoruski: (1.1) карпуленцыя ż
• duński: (1.1) korpulence w
• niemiecki: (1.1) Korpulenz ż
• rosyjski: (1.1) корпуленция ż

źródła: