fonetyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fonetyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [fɔ̃ˈnɛtɨk], AS: [fõnetyk], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) językoznawca zajmujący się fonetyką
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikfonetykfonetycy
dopełniaczfonetykafonetyków
celownikfonetykowifonetykom
biernikfonetykafonetyków
narzędnikfonetykiemfonetykami
miejscownikfonetykufonetykach
wołaczfonetykufonetycy
przykłady:
(1.1) Nawet nasz najlepszy fonetyk nie potrafił zidentyfikować tego dialektu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fonetyka ż
forma żeńska fonetyczka ż
przym. fonetyczny
przysł. fonetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. fonetyka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=fonetyk&oldid=8276311”