fenotyp
fenotyp (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biol. zespół wszystkich dostrzegalnych cech organizmu będący wynikiem współdziałania czynników dziedzicznych oraz warunków środowiska[1]; zob. też fenotyp w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fenotyp fenotypy dopełniacz fenotypu fenotypów celownik fenotypowi fenotypom biernik fenotyp fenotypy narzędnik fenotypem fenotypami miejscownik fenotypie fenotypach wołacz fenotypie fenotypy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fenotypowość ż
- przym. fenotypowy
- przysł. fenotypowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) phenotype
- francuski: (1.1) phénotype m
- hiszpański: (1.1) fenotipo m
- niemiecki: (1.1) Phänotyp m
- rosyjski: (1.1) феноти́п m
- słowacki: (1.1) fenotyp m
- włoski: (1.1) fenotipo m
- źródła:
fenotyp (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fenotypický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „fenotyp” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.