Przejdź do zawartości

chciwość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chciwość (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i, IPA[ˈxʲt͡ɕivɔɕt͡ɕ], AS[χʹćivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) silne, zwykle nieuzasadnione pragnienie posiadania czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piotr z chciwości oszukiwał swoich klientów.
składnia:
(1.1) chciwość + D.
kolokacje:
(1.1) zrobić coś z chciwości / przez chciwość • chciwość pieniędzy / sławy / zarobków / zysku
synonimy:
(1.1) pazerność, zachłanność
antonimy:
(1.1) hojność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chciwiec m, chcenie n, chcica ż
czas. chcieć
przym. chciwy
przysł. chciwie
związki frazeologiczne:
chciwości a ognia przykładając nie zgasisz[1]chciwość nie ma końca
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 14.