ceper
ceper (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) reg. (Podhale) osoba niebędąca góralem, pochodząca spoza gór
- (1.2) reg. (Podhale) turysta, który nie jest właściwie przygotowany do wspinaczki[1]
- (1.3) człowiek niezaradny, niezdarny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ceper cepry / ceprzy dopełniacz cepra ceprów celownik ceprowi ceprom biernik cepra ceprów narzędnik ceprem ceprami miejscownik ceprze ceprach wołacz ceprze cepry / ceprzy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ceperstwo[1]; zdrobn. ceperek[1], ceprzysko[1]
- przym. ceperski[1], ceprowski[1]
- przysł. po cepersku[1]
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- być może od pol. saper[2] lub (bardziej prawdop.) gw. słc. čepyr → kuglarz wędrowny albo słc. ceper → teraz[1]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 223.
- ↑ ceper.