budulcowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

budulcowy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌbudulˈʦ̑ɔvɨ], AS[budulcovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) z użyciem którego coś się buduje
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To także ważny składnik budulcowy - wpływa na prawidłowy rozwój i mineralizację układu kostnego[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) materiał budulcowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. budowanie n, budowla ż, budynek m, budowlaniec m, budulec m, budowlany mos, wybudowanie n, zbudowanie n, budownictwo n
czas. budować, wybudować, przebudować, dobudować, zbudować
przym. budowlany, budujący
przysł. budująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. KaK, Nasze Miasto Kraków, 05/06/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.