anglikanizm
anglikanizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. gałąź chrześcijaństwa łącząca tradycję protestancką z katolicką, powstała w Anglii w XVI w., uznająca króla za zwierzchnika Kościoła; zob. też anglikanizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik anglikanizm anglikanizmy dopełniacz anglikanizmu anglikanizmów celownik anglikanizmowi anglikanizmom biernik anglikanizm anglikanizmy narzędnik anglikanizmem anglikanizmami miejscownik anglikanizmie[2] anglikanizmach wołacz anglikanizmie[2] anglikanizmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Angielka ż, anglikanin mos, anglikanka
- przym. anglikański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Anglicanism
- baskijski: (1.1) anglikanismo
- białoruski: (1.1) англіканства n (anglìkanstva)
- bułgarski: (1.1) англиканизъм m
- francuski: (1.1) anglicanisme m
- hiszpański: (1.1) anglicanismo m
- interlingua: (1.1) anglicanismo
- łotewski: (1.1) anglikānisms m
- portugalski: (1.1) anglicanismo m
- słowacki: (1.1) anglikanizmus m, anglikánstvo n
- słoweński: (1.1) anglikanizem m
- ukraiński: (1.1) англіканство n (anglìkanstvo)
- włoski: (1.1) anglicanesimo m, anglicanismo m
- źródła:
- ↑ Hasło „anglikanizm” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 84.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.