absurdyczny
absurdyczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) daw. absurdalny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik absurdyczny absurdyczna absurdyczne absurdyczni absurdyczne dopełniacz absurdycznego absurdycznej absurdycznego absurdycznych celownik absurdycznemu absurdycznej absurdycznemu absurdycznym biernik absurdycznego absurdyczny absurdyczną absurdyczne absurdycznych absurdyczne narzędnik absurdycznym absurdyczną absurdycznym absurdycznymi miejscownik absurdycznym absurdycznej absurdycznym absurdycznych wołacz absurdyczny absurdyczna absurdyczne absurdyczni absurdyczne
- przykłady:
- (1.1) (…) ta absurdyczna zasada rycerskiego honoru, nakazuje ludziom wierzącym w nią, dla pierwszej lepszej nędzoty bić się jak gladjatorom[2]. (sic!)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: absurdalny
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 5.
- ↑ Arthur Schopenhauer, Aforyzmy o pojedynku, Księgarnia Polska A. D. Bartoszewicza M. Biernackiego, Lwów 1882.
