ziemski padół

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ziemski padół (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. ziemia jako miejsce ludzkiej egzystencji[1]
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Leżąc w stodole, patrząc na pole, / ujrzał Bartosz stary Anioły, / które wdzięcznymi głosami swymi / okrzyknęły ziemskie padoły: / na niebie niech chwała Bogu będzie trwała, / a ludziom pokój na ziemi![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dolina łez, dolina płaczu, padół łez, padół płaczu, Ziemia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zwykle w lp
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ziemski padół” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Północ już była, gdy się zjawiła (Michał Mioduszewski, „Pastorałki i kolędy”, wyd. 1843)