egzystencja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

egzystencja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛɡzɨˈstɛ̃nʦ̑ʲja], AS[egzystncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) istnienie, byt, życie i jego warunki
(1.2) filoz. rzeczywistość, istnienie, byt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) ryzykowną inwestycją naraził egzystencję całej firmy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. egzystować
rzecz. egzystencjalność ż, egzystencjalizm, egzystencjalista, egzystencjalistka
przym. egzystencjalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. existentialis od ex(s)istentia z ex(s)istere
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „egzystencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.