wysztafirować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wysztafirować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨʃtafʲiˈrɔvaʨ̑], AS[vyštafʹirovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) pot. iron. wystroić ozdobnie[1]

czasownik zwrotny dokonany wysztafirować się

(2.1) pot. iron. wystroić siebie samego bardzo ozdobnie
(2.2) gw. (Kresy) pogard. ubrać się wyzywająco[2]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Za starego reżimu to miało jakiś sens. Oficerkowie chodzili wysztafirowani jak panny szukające kawalerów, ale wtedy ranga i związane z nią przywileje i obowiązki miały inny wymiar[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) wyfiokować się, wyfioczyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wysztafirowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Wysztafirować” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 1064.
  2. Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 76.
  3. Mirosław M. Bujko, Złoty pociąg, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.