wymiar

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wymiar (język polski)[edytuj]

wymiary (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvɨ̃mʲjar], AS[vmʹi ̯ar], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. poligr. zapis rozmiaru, wielkości obiektu na rysunku technicznym
(1.2) mat. minimalna liczba współrzędnych, którymi da się opisać położenie punktu w przestrzeni; zob. też wymiar (matematyka) w Wikipedii
(1.3) fiz. miano, określenie typu wielkości fizycznej; zob. też wymiar wielkości fizycznej w Wikipedii
(1.4) wielkość, rozmiar, ilość
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Czemu przy tej krawędzi nie ma wymiaru?
(1.2) Dobrym przybliżeniem znanej nam przestrzeni jest przestrzeń euklidesowa o czterech wymiarach.
(1.3) Wymiarem natężenia prądu jest amper, a wymiarem długości jest metr. Wielkości o różnych wymiarach nie można dodawać.
(1.3) Amper i miliamper mają ten sam wymiar
(1.3) Wielkości o tym samym wymiarze można dodawać.
(1.4) Ta szafa ma zbyt duże wymiary i nie mieści się w windzie.
(1.4) Narzucony wymiar godzin pracy jest zdecydowanie za duży.
składnia:
kolokacje:
(1.2) trzeci wymiar
synonimy:
(1.4) rozmiar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) czas. wymiarować, zwymiarować; rzecz. wymiarowanie; przym. wymiarowy
(1.3) bezwymiarowy
(1.4) czas. mierzyć, wymierzyć; zobacz też: wymierny, niewymierny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też wymiar w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła: