wyrwa

wyrwa (język polski)

wyrwa (1.1) w ścianie

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. dziura, wyłom

(1.2) książk. przen. znaczna luka w całości

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyrwa	wyrwy
dopełniacz	wyrwy	wyrw
celownik	wyrwie	wyrwom
biernik	wyrwę	wyrwy
narzędnik	wyrwą	wyrwami
miejscownik	wyrwie	wyrwach
wołacz	wyrwo	wyrwy

przykłady:

(1.1) Starsza pani z pierwszego piętra złamała nogę przez wyrwę w chodniku.

(1.2) Potrzeba reparacji dachu spowodowała wyrwę w budżecie klubu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) głęboka wyrwa • wyrwa w ścianie / murze / chodniku / jezdni • wyrwa po bombie

(1.2) wyrwa w budżecie • wyrwa w pamięci

synonimy:

(1.1) wyłom

(1.2) luka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyrwanie n, wyrywanie n, wyrwany mrz, wyrwas mrz, zrywka ż

czas. wyrywać ndk., wyrwać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) breach
• francuski: (1.1) brèche ż
• hiszpański: (1.1) abertura ż, brecha ż
• niderlandzki: (1.1) bres ż
• niemiecki: (1.1) Bresche ż, Bruch m
• rosyjski: (1.1) брешь ż
• szwedzki: (1.1) bräsch w
• ukraiński: (1.1) вирва ż
• włoski: (1.1) breccia ż

źródła: